جان جهان دوش کجا بوده ای؟/ نی غلطم در دل ما بــــــوده ای
دوش ز هجر تو جفا دیده ام /ای که تو سلطــــــان وفا بوده ای
آه که من دوش چه سان بوده ام /آه که تو دوش که را بــــــوده ای
رشک برم کاش قبا بودمی/ چون که در آغوش قبــــــــا بوده ای
زهره ندارم که بگویم تــو را /بی من بیچاره کجــــــــــا بـوده ای
یار سبک روح! به وقت گریز/ تیزتر از باد صبــــــــــــــا بـوده ای
بی تو مرا رنج و بلا بند کرد /باش که تو بند بـــــــــــــــلا بـوده ای
آینه رنگ تو عکس کسی است/ تو ز همه رنگ جـــــــدا بوده ای
رنگ رخ خوب تو آخر گواست/ در حرم لطف خدا بــــــــــــــــوده ای
رنگ تو داری که ز رنگ جهان /پاکی و همرنگ بـــــــقا بوده ای